Part 2: Aussie, Nieuw-Zeeland, Moorea, Paaseiland
Door: Menno & Daphne
Blijf op de hoogte en volg Daphne en Menno
20 Maart 2015 | Chili, Valparaíso
Hi everybody,
Deel 2 van onze reis is voorbij gevlogen, de hoogste tijd voor een update. Inmiddels zijn we weer zes vluchten verder en vele ervaringen rijker.
Australië
Route: Sydney – Brisbane – Gold Coast – Byron Bay – Kempsey – Taree – Newcastle – Sydney
In dit immens grote land hadden we ‘slechts’ twee weken de tijd: een flinke opgave om te kiezen wat we zouden gaan doen. Uiteindelijk gekozen om de kustlijn van Brisbane naar Sydney aan te houden. Niet alleen vanwege de vele hoogtepunten op deze route, maar vooral ook omdat we dan familie van Menno konden ontmoeten.
Dag één Down Under was een pittige: na een lange vlucht kwamen we ’s ochtends aan in het bloedhete Sydney, waar we een dag ‘moesten’ wachten op de avondvlucht naar Brisbane. Uiteraard weerhield de hitte, onze zware backpacks, de jetlag en de enorme cultuurshock (!) ons niet om de stad in te gaan. The Opera House, de Harbour Bridge en hartje centrum waren erg indrukwekkend!
Bijkomen konden we in het relaxte Brisbane. Na onze eerste ervaring met de taxidienst van Uber (wat een uitvinding is dat) werden wij op een typische Australische, zeer gastvrije en warme manier ontvangen bij het AirBnB-adresje (ook zo’n top concept) dat wij hadden geboekt. Deze gastvrijheid hebben wij ook ervaren bij de drie families van Menno: aan de Gold Coast en in de afgelegen plaatsen Kempsey en Taree. Een super ervaring waarbij wij het Australische leven van dichtbij konden meemaken en genieten van luxe, want door de vele ruimte in het land heeft menig Aussie een kast van een huis en een zwembad in de tuin (bij het laatste adresje deelden we de tuin zelfs met rondspringende kangaroos). Australië, wat een relaxt land: de laidback lifestyle, de dagelijkse BBQ’s, de nuchterheid…
Naast het familiebezoek zijn we ook naar Byron Bay (chillen tussen de hippies) en Newcastle (heerlijke wijnen proeven in het prachtige Huntervalley) geweest en vervolgens teruggereisd naar Sydney om Australia Day te vieren, dat werd afgesloten met een spectaculaire vuurwerkshow. Leuk was dat wij zowel in Newcastle als in Sydney verbleven bij mensen die wij eerder hadden ontmoet in Azië.
Op Menno’s verjaardag namen we afscheid van Australië, maarrrrrr uiteraard kon dit niet zomaar voorbij gaan. Daphne en Rachel verrasten hem met heerlijke Australische chocolate cake! Hoe leuk (Check de shocking foto :-S)
Nieuw-Zeeland
De cultuurshock in Aussie was niks ten opzichte van de (letterlijke) shock die we hadden in Christchurch. Ditmaal niet vanwege de cultuurverandering, maar vanwege de staat waarin we de stad aantroffen. Nog steeds compleet verwoest door de aardbeving in 2011. Gebouwen waren nog lang niet hersteld (ik zie kansen voor Dolmans en QBuild :-)) en het was doodstil op straat, omdat velen zijn verhuisd uit angst voor nieuwe bevingen; het leek wel een oorlogsgebied. Gelukkig konden we na twee dagen de campervan ophalen en onze roadtrip beginnen. Denk niet aan een luxe camper, maar aan een omgebouwd bestelbusje, waar we in konden slapen en die van alle gemakken voorzien was. Het was eigenlijk een slaapkamer, woonkamer, keuken in 1. Ons ‘bakkie’ heeft het 5 weken en 5.000km volgehouden, maar viel wel langzaam uit elkaar.
Cruisend door het land (links rijden!) kwamen wij de meest fascinerende natuur tegen: turquoise meren in een schilderachtig berglandschap, ruige kustlijnen, spectaculaire fjorden, smeltende gletsjers, witte stranden, actieve vulkanen, reusachtige bomen, en… WILDLIFE! Op sommige momenten werd ons geduld op de proef gesteld (uren wachten in de kou), maar dan zie je wel pinguïns, zeehonden, zeeleeuwen en zelfs dolfijnen.
In Nieuw-Zeeland hebben wij een nieuwe hobby gekregen: hiken. Nooit eerder gedaan (we realiseren ons dat er dichterbij huis ook prima bestemmingen zijn om te wandelen). Er is geen betere en goedkopere manier om van de natuur te genieten, en het is ook nog eens goed voor je conditie: na 24km berg op en -af zijn de beentjes best wel zwaar.
Ook in dit land hebben we cultuur gesnoven: uren rondhangen in het interessante museum Te Papa, in contact komen met de eerste bewoners van het land, de Maori’s, en een topwedstrijd van de rugbycompetitie: de Chiefs tegen de Crusaders. De sfeer in het stadion (kinderen en oma gaan gewoon mee) en het fanatisme van de spelers, daar kan de voetbalsport een puntje aan zuigen.
Het weer in Nieuw-Zeeland kan ieder uur veranderen. Het principe van vier seizoenen in een dag geldt ook in hartje zomer. Bizar om mee te maken is dat we op één dag felle zon en gevoelstemperatuur 40 graden hebben, en vervolgens regen en kou. Één keer moesten we zelfs krabben (terwijl we er alles aan gedaan hebben om de winter in Nederland te ontwijken).
Aangekomen in Auckland sliepen wij in een prima hostel met een grote keuken, koelkast, water uit de kraan, een heerlijk bed en een warme douche! Niks bijzonders zou je denken, maar wel als je de weken daarvoor heel basic hebt geleefd (lees: een vies gat als toilet, geen/koude douch, beperkt (drink)water. Met deze ervaring op zak realiseren wij ons dat wij het maar al te goed hebben.
Tahiti / Moorea
“Het paradijsje op aarde”, dat is hoe Tahiti bekend staat. Alleen blijkt dat het nóg mooier te zijn op het nabij gelegen eiland Moorea: een half uurtje met de ferry en je bevindt je werkelijk in paradise! Witte stranden, een diepblauwe zee en palmbomen, er is niets aan gelogen. De vrouwen dragen pareo’s (kleurrijke doeken geknoopt tot jurk) en bijpassende bloemen in het haar.
Toch was het voor ons even wennen, op de eilanden van Frans Polynesië moesten wij opeens in ons beste Frans communiceren en bleek de door ons geboekte camping opeens geen keuken meer te hebben :-(. Daar stonden we dan: tassen vol met boodschappen, onze tent en op een arrogante manier aangesproken worden door de Franse eigenaar / azijnzeiker. Hier wilden wij niet blijven! Gelukkig vonden we snel een leuk pension, waar wij van de vriendelijke locals onze tent op het strand mochten opzetten. We hadden het beste uitzicht dat we konden wensen!
Langzaam kwam het weggezakte Frans weer enigszins terug. En dat konden we goed gebruiken, want wij werden keer op keer uitgenodigd om mee te eten met de locals: vers gevangen (rauwe) vis, alles gebakken in kokosnoot en heerlijk vers fruit (met de ananas als lokale topper). Dit klinkt gezond, wat niet helemaal overeen kwam met het figuur van de gemiddelde Tahitiaan. Totdat we erachter kwamen wat ze naast hun standaard maaltijden eten: en dat was veel, heel veel, allerlei zoetigheden, ze eten makkelijk een bak ijs in hun eentje leeg.
We werden niet alleen uitgenodigd voor het eten, de locals gaven ons zelfs een privétour over het eiland met de auto. Het andere absolute hoogtepunt was de boottocht die we maakten langs Moorea. Een dagje varen, zwemmen met haaien en roggen (wat een geweldige ervaring, met soms doodsangsten) en een heerlijke BBQ op een onbewoond eiland.
Paaseiland
Call it magic. Rapa Nui (lees: Paaseiland met maar 5.800 inwoners) is misschien wel de meest bijzondere bestemming tijdens onze lange reis. Het eiland is de meest geïsoleerde plek in de wereld (minimaal 4 ½ uur vliegen naar het vasteland), wat een bizar gevoel geeft als je er aan denkt dat je zo ver weg bent van alles. De bekende Maoi’s, die overal op het eiland staan, zijn indrukwekkend en hebben iets magisch. Er zijn meerdere verhalen over het waarom en hoe deze loodzware beelden ooit zijn verplaatst over het eiland. Wat het ook is, de zonsopgang en –ondergang rondom de beelden zijn oogverblindend mooi.
We hebben ons geen dag verveeld op dit Chileense eiland. De natuur, de bijzondere vulkanen (groene kraters met water) en het strand Anakena zijn prachtig. Overal zie je wilde paarden en koeien, die soms ook de weg blokkeren. Even een kwartiertje wachten maar!
Ondanks dat er maar heel weinig toeristen op het eiland zijn (door het beperkt aantal vluchten), hebben we een gezellig groepje gehad met nieuwe gezichten en oude bekenden (stom toevallig, maar vooral erg leuk, kwamen wij een Duits stel tegen die wij maanden eerder in Laos hadden ontmoet).
Op Paaseiland maakten wij voor het eerst kennis met de Zuid-Amerikaanse cultuur. Wat een heerlijk volk, we hebben enorm veel zin in de komende drie maanden in dit continent.
Deel 2 van onze reis is voorbij gevlogen, de hoogste tijd voor een update. Inmiddels zijn we weer zes vluchten verder en vele ervaringen rijker.
Australië
Route: Sydney – Brisbane – Gold Coast – Byron Bay – Kempsey – Taree – Newcastle – Sydney
In dit immens grote land hadden we ‘slechts’ twee weken de tijd: een flinke opgave om te kiezen wat we zouden gaan doen. Uiteindelijk gekozen om de kustlijn van Brisbane naar Sydney aan te houden. Niet alleen vanwege de vele hoogtepunten op deze route, maar vooral ook omdat we dan familie van Menno konden ontmoeten.
Dag één Down Under was een pittige: na een lange vlucht kwamen we ’s ochtends aan in het bloedhete Sydney, waar we een dag ‘moesten’ wachten op de avondvlucht naar Brisbane. Uiteraard weerhield de hitte, onze zware backpacks, de jetlag en de enorme cultuurshock (!) ons niet om de stad in te gaan. The Opera House, de Harbour Bridge en hartje centrum waren erg indrukwekkend!
Bijkomen konden we in het relaxte Brisbane. Na onze eerste ervaring met de taxidienst van Uber (wat een uitvinding is dat) werden wij op een typische Australische, zeer gastvrije en warme manier ontvangen bij het AirBnB-adresje (ook zo’n top concept) dat wij hadden geboekt. Deze gastvrijheid hebben wij ook ervaren bij de drie families van Menno: aan de Gold Coast en in de afgelegen plaatsen Kempsey en Taree. Een super ervaring waarbij wij het Australische leven van dichtbij konden meemaken en genieten van luxe, want door de vele ruimte in het land heeft menig Aussie een kast van een huis en een zwembad in de tuin (bij het laatste adresje deelden we de tuin zelfs met rondspringende kangaroos). Australië, wat een relaxt land: de laidback lifestyle, de dagelijkse BBQ’s, de nuchterheid…
Naast het familiebezoek zijn we ook naar Byron Bay (chillen tussen de hippies) en Newcastle (heerlijke wijnen proeven in het prachtige Huntervalley) geweest en vervolgens teruggereisd naar Sydney om Australia Day te vieren, dat werd afgesloten met een spectaculaire vuurwerkshow. Leuk was dat wij zowel in Newcastle als in Sydney verbleven bij mensen die wij eerder hadden ontmoet in Azië.
Op Menno’s verjaardag namen we afscheid van Australië, maarrrrrr uiteraard kon dit niet zomaar voorbij gaan. Daphne en Rachel verrasten hem met heerlijke Australische chocolate cake! Hoe leuk (Check de shocking foto :-S)
Nieuw-Zeeland
De cultuurshock in Aussie was niks ten opzichte van de (letterlijke) shock die we hadden in Christchurch. Ditmaal niet vanwege de cultuurverandering, maar vanwege de staat waarin we de stad aantroffen. Nog steeds compleet verwoest door de aardbeving in 2011. Gebouwen waren nog lang niet hersteld (ik zie kansen voor Dolmans en QBuild :-)) en het was doodstil op straat, omdat velen zijn verhuisd uit angst voor nieuwe bevingen; het leek wel een oorlogsgebied. Gelukkig konden we na twee dagen de campervan ophalen en onze roadtrip beginnen. Denk niet aan een luxe camper, maar aan een omgebouwd bestelbusje, waar we in konden slapen en die van alle gemakken voorzien was. Het was eigenlijk een slaapkamer, woonkamer, keuken in 1. Ons ‘bakkie’ heeft het 5 weken en 5.000km volgehouden, maar viel wel langzaam uit elkaar.
Cruisend door het land (links rijden!) kwamen wij de meest fascinerende natuur tegen: turquoise meren in een schilderachtig berglandschap, ruige kustlijnen, spectaculaire fjorden, smeltende gletsjers, witte stranden, actieve vulkanen, reusachtige bomen, en… WILDLIFE! Op sommige momenten werd ons geduld op de proef gesteld (uren wachten in de kou), maar dan zie je wel pinguïns, zeehonden, zeeleeuwen en zelfs dolfijnen.
In Nieuw-Zeeland hebben wij een nieuwe hobby gekregen: hiken. Nooit eerder gedaan (we realiseren ons dat er dichterbij huis ook prima bestemmingen zijn om te wandelen). Er is geen betere en goedkopere manier om van de natuur te genieten, en het is ook nog eens goed voor je conditie: na 24km berg op en -af zijn de beentjes best wel zwaar.
Ook in dit land hebben we cultuur gesnoven: uren rondhangen in het interessante museum Te Papa, in contact komen met de eerste bewoners van het land, de Maori’s, en een topwedstrijd van de rugbycompetitie: de Chiefs tegen de Crusaders. De sfeer in het stadion (kinderen en oma gaan gewoon mee) en het fanatisme van de spelers, daar kan de voetbalsport een puntje aan zuigen.
Het weer in Nieuw-Zeeland kan ieder uur veranderen. Het principe van vier seizoenen in een dag geldt ook in hartje zomer. Bizar om mee te maken is dat we op één dag felle zon en gevoelstemperatuur 40 graden hebben, en vervolgens regen en kou. Één keer moesten we zelfs krabben (terwijl we er alles aan gedaan hebben om de winter in Nederland te ontwijken).
Aangekomen in Auckland sliepen wij in een prima hostel met een grote keuken, koelkast, water uit de kraan, een heerlijk bed en een warme douche! Niks bijzonders zou je denken, maar wel als je de weken daarvoor heel basic hebt geleefd (lees: een vies gat als toilet, geen/koude douch, beperkt (drink)water. Met deze ervaring op zak realiseren wij ons dat wij het maar al te goed hebben.
Tahiti / Moorea
“Het paradijsje op aarde”, dat is hoe Tahiti bekend staat. Alleen blijkt dat het nóg mooier te zijn op het nabij gelegen eiland Moorea: een half uurtje met de ferry en je bevindt je werkelijk in paradise! Witte stranden, een diepblauwe zee en palmbomen, er is niets aan gelogen. De vrouwen dragen pareo’s (kleurrijke doeken geknoopt tot jurk) en bijpassende bloemen in het haar.
Toch was het voor ons even wennen, op de eilanden van Frans Polynesië moesten wij opeens in ons beste Frans communiceren en bleek de door ons geboekte camping opeens geen keuken meer te hebben :-(. Daar stonden we dan: tassen vol met boodschappen, onze tent en op een arrogante manier aangesproken worden door de Franse eigenaar / azijnzeiker. Hier wilden wij niet blijven! Gelukkig vonden we snel een leuk pension, waar wij van de vriendelijke locals onze tent op het strand mochten opzetten. We hadden het beste uitzicht dat we konden wensen!
Langzaam kwam het weggezakte Frans weer enigszins terug. En dat konden we goed gebruiken, want wij werden keer op keer uitgenodigd om mee te eten met de locals: vers gevangen (rauwe) vis, alles gebakken in kokosnoot en heerlijk vers fruit (met de ananas als lokale topper). Dit klinkt gezond, wat niet helemaal overeen kwam met het figuur van de gemiddelde Tahitiaan. Totdat we erachter kwamen wat ze naast hun standaard maaltijden eten: en dat was veel, heel veel, allerlei zoetigheden, ze eten makkelijk een bak ijs in hun eentje leeg.
We werden niet alleen uitgenodigd voor het eten, de locals gaven ons zelfs een privétour over het eiland met de auto. Het andere absolute hoogtepunt was de boottocht die we maakten langs Moorea. Een dagje varen, zwemmen met haaien en roggen (wat een geweldige ervaring, met soms doodsangsten) en een heerlijke BBQ op een onbewoond eiland.
Paaseiland
Call it magic. Rapa Nui (lees: Paaseiland met maar 5.800 inwoners) is misschien wel de meest bijzondere bestemming tijdens onze lange reis. Het eiland is de meest geïsoleerde plek in de wereld (minimaal 4 ½ uur vliegen naar het vasteland), wat een bizar gevoel geeft als je er aan denkt dat je zo ver weg bent van alles. De bekende Maoi’s, die overal op het eiland staan, zijn indrukwekkend en hebben iets magisch. Er zijn meerdere verhalen over het waarom en hoe deze loodzware beelden ooit zijn verplaatst over het eiland. Wat het ook is, de zonsopgang en –ondergang rondom de beelden zijn oogverblindend mooi.
We hebben ons geen dag verveeld op dit Chileense eiland. De natuur, de bijzondere vulkanen (groene kraters met water) en het strand Anakena zijn prachtig. Overal zie je wilde paarden en koeien, die soms ook de weg blokkeren. Even een kwartiertje wachten maar!
Ondanks dat er maar heel weinig toeristen op het eiland zijn (door het beperkt aantal vluchten), hebben we een gezellig groepje gehad met nieuwe gezichten en oude bekenden (stom toevallig, maar vooral erg leuk, kwamen wij een Duits stel tegen die wij maanden eerder in Laos hadden ontmoet).
Op Paaseiland maakten wij voor het eerst kennis met de Zuid-Amerikaanse cultuur. Wat een heerlijk volk, we hebben enorm veel zin in de komende drie maanden in dit continent.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
